Het jaar loopt ten einde. Dit jaar ben ik als gast bij fietsmaatjes gekomen. En dan blik je zo aan het eind weer terug.
Het is anders dan toen ik nog zelfstandig kon fietsen.
En dat is ook best lastig hoe fijn het ook is dat ik nu toch lekker met de fiets , en maatje, er op uit kan.
Op mijn eigen fiets fietsten we vaak met een doel. Als we die niet hadden, verzonnen we wel wat. Zoals op Vlieland. Alle plekken die we op de televisie gezien hadden bij dokter Deen gingen we zoeken. We fietsten heen en weer tot we het hadden. HEERLIJK.
Met de duofiets had ik ook een doel bedacht. De obstakels die we zoal tegen komen. En ik heb er een paar uitgelicht.
Natuurlijk op nummer 1 de afsluiting bij de Dorpstraat. Rustig aan en het lukt.
In de bocht van de Dorpstraat / President Kennedylaan en het Predikantenlaantje.
3 punten met een schuin stukje in de weg. Daar blijft dan een klein stoepje over. En die zie je niet zo duidelijk (de witte stip op de foto).
Een ander obstakel is het hek van de Willem Pijperlaan naar de Johan Wagenaarlaan. Dat is het verlengde van het pad naast de Groene Kerk. Het is beter dit hek te vermijden en via de Eduard van Beinumlaan Haaswijk in te gaan. Er heeft iemand wel eens klem gestaan en met een paar extra sterke armen is dat goed gekomen. Op de foto’s is het wel te zien. Het fietsmaatje zit er alleen op wat het een stuk makkelijker maakte.
Als laatste maar leukste lastige dingen zijn de mutsen, sjaals en wanten die nu zo nodig zijn.
Via deze sneeuwpop met kerstmuts wens ik u goede dagen en een fijn nieuw fietsjaar.
En fietsmaatjes ….. ONTZETTEND bedankt dat jullie met ons als gast gaan fietsen.
Proost op een mooi nieuw jaar met elkaar!